മന്മഥസായകമേറ്റു മുറിഞ്ഞൊരെൻ,
മനസ്സിന് മരുന്നു തരൂ; ദേവീ!
മനമലർ മണ്ഡപനടയിൽ നിന്നുടെ,
നൂപുര മണിയുലക്കൂ! നിന്നുടെ
സുകുമാര ചലനത്തിലുണരുമെൻ
മനസ്സിന്, മതിവരെ, കുളിർതൂവും,
നിൻ മാറിലെന്നെ നീ ചേർക്കൂ!
മൃണ്മയദീപിക ശോഭാവലയം,
നിൻമുഖകാന്തിയിലലിയുമ്പോൾ;
നിന്നെ തേടുമെൻ, മുരളിക മൂളും,
രാഗസുധാമഴയുടെയാന്ദോളനം!
ഇനിയെൻറെ ചാരെ നീ വന്നിരിക്കൂ
ആരുമിന്നോളമോതാത്ത കഥകൾ ചൊല്ലൂ!
ആരുമേകാത്തൊരനുഭൂതി വരമരുളൂ!
രാഗവിപഞ്ചികെ, നിന്മലർമെയ്യിൽ,
ഞാനൊരു ശ്രുതിയായ് വീണുവെങ്കിൽ;
വിടരാൻ മടിക്കും, നിന്നിക്കിളിപ്പൂക്കൾ,
നിന്നുള്ളിലാകെ പടർന്നേനെ!
എൻ രാഗലതകേളിതന്നിശ്വാസങ്ങൾ,
നിൻറെ കപോലങ്ങളണിഞ്ഞേനെ.
നിൻതാമരമിഴികൾ, കൂമ്പിയടഞ്ഞേനെ!
* ശുഭം *
മന്മഥ മൃണ്മയദീപികയായ രാഗവിപഞ്ചികെ....
ReplyDelete