നിശാഗന്ധിയുടെ ദാഹം

ഒരു തുള്ളി തേനിലൊരു-

ന്മാദ സാഗരമൊളിപ്പിച്ചു,  

നിശാഗന്ധി കാത്തിരിക്കവേ;

അതറിയാതെ പാവം രാപ്പാടി 

പാട്ടിൻറെ പാൽക്കടൽ 

നീന്തിക്കടന്നു പോയ്!

ചുംബനം ചോരുന്ന ചുണ്ടുമാ-

യവൾ കാത്തിരിപ്പായെത്രയോ-

നാളിങ്ങനെ ഖിന്നയായ്!

നിൻറെ ചൂടുള്ള നിശ്വാസങ്ങളെ-  

ന്നാണിനിയെന്നിലലിയുക?

എൻറെ മോഹനദിയിലെന്നാണൊ-   

രുന്മാദ ജലതരംഗമാവുക? 

ഒന്ന് വിടരുവാനായി ഞാനെന്നും 

നിൻറെ ഗാനം കാതോർക്കുന്നു.

നീയെന്നെ കാണാത്തതോ? 

അല്ല നിനക്കെന്നെ വേണ്ടാത്തതോ? 

അതല്ല എനിക്കായി പാടുവാൻ 

നിന്നിലിനിയൊരു ഗാനമില്ലെന്നോ?

രാശലഭങ്ങളേ നിങ്ങളകന്നു പോവുക.

പാർവ്വണചന്ദ്രികേ, നീയും!

ഇരുട്ടിൽ ഞാനേകയായിരിക്കട്ടെ. 

ഒരു തുള്ളിയുന്മാദം നുരയ്ക്കുന്ന 

തേനെൻറെ നെഞ്ചിൽ ഞാൻ, 

പാത്തുവെക്കാമെന്നരുമയാം 

രാപ്പാടീ, നീയെത്തുമ്പോളൂട്ടുവാൻ! 

അബൂതി